Η Πάτρα ανήκει στις πόλεις, που έχουν το προνόμιο να διαθέτουν πολύ αυξημένο πληθυσμό νέων ανθρώπων, με πολλές δυνατότητες και γνώσεις, αλλά και εξαιρετικά «μυαλά», σε ό,τι αφορά στον τομέα της καινοτομίας. Οι φοιτητές οι οποίοι ζουν στην Πάτρα και δημιουργούν στα πρώτα βήματα της ενήλικης ζωής τους, αποτελούν στην πραγματικότητα μια πολύ ισχυρή πηγή ενέργειας, δημιουργικότητας, δυναμισμού και φρέσκιας σκέψης που αυτομάτως την καθιστούν τόπο με δυνατά συγκριτικά πλεονεκτήματα.
Τα Πανεπιστήμια και τα Ερευνητικά ινστιτούτα δημιουργούν και προοδεύουν χάρη σε αυτούς τους ανθρώπους, ενώ αρκετοί φορείς της περιοχής, αντιλαμβανόμενοι την ποιότητα αυτού του δυναμικού, συνεργάζονται σε τοπικές, εθνικές και ευρωπαϊκές δράσεις ώστε να συμβάλλουν στην πολυεπίπεδη αξιοποίησή του, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για την ανάπτυξη αλλά και για την εξεύρεση θέσεων εργασίας για τους νέους επιστήμονες.
Ο Δήμος μας ωστόσο δε φαίνεται να βλέπει αυτή την πραγματικότητα.
Σκέφτομαι μερικές φορές τους νέους ανθρώπους σαν πηγές άφθονης και ανανεώσιμης ενέργειας, που όμως δε συνδέεται στο ηλεκτρικό δίκτυο. Σαν ένα φωτοβολταικό σύστημα που βλέπει τον ήλιο και προσπαθεί να παράξει ενέργεια, αλλά δεν το διασυνδέουμε και το διώχνουμε μακριά ώστε να μη μας υπενθυμίζει την αξία του.
Οι φοιτητές αυτοί μεγαλώνουν, γίνονται επιστήμονες και μερικοί δημιουργούν οικογένειες και επιχειρήσεις στην Πάτρα. Και έχουν δημιουργήσει τις τελευταίες δεκαετίες ένα αξιόλογο οικοσύστημα με κέντρο την τεχνολογία.
Όπου υπάρχουν τέτοια οικοσυστήματα συνεργάζονται στενά με τις τοπικές κοινωνίες.
Ο Δήμος μας δε φαίνεται να βλέπει ούτε αυτή την πραγματικότητα, με αποτέλεσμα να έχουμε απώλειες σε παραγωγή γνώσης, ιδεών, οραμάτων και τεχνολογίας. Απώλειες που αφήνουν-και τεχνολογικά και καινοτομικά- την πόλη μας πίσω παρά το γεγονός ότι διαθέτει το έμψυχο υλικό για να οδηγηθεί στην πρωτοπορία.
Κι όμως, στις μέρες μας είναι εύκολο να βρούμε χρηματοδοτήσεις σε θέματα εφαρμογών της τεχνολογίας, καθώς και παραγωγής καινοτομίας.
Στις χρηματοδοτήσεις αυτές οι Δήμοι αποτελούν πολύ σημαντικούς πόλους. Και ένας δήμος του μεγέθους της Πάτρας και με τους φορείς που διαθέτει (Πανεπιστήμια, Ερευνητικά κέντρα, Περιφέρεια, Επιμελητήρια και επιχειρήσεις) μπορεί να διαχειρίζεται ποσά, που να φτάνουν σε συγκρίσιμα μεγέθη με το σημερινό τεχνικό πρόγραμμα του Δήμου, δημιουργώντας έτσι τη δυνατότητα να διπλασιάσουμε το σημερινό τεχνικό πρόγραμμα και τον αριθμό των έργων. Και μάλιστα σε τομείς που λόγω της τεχνολογίας πολλαπλασιάζουν τα αποτελέσματα στην κοινωνία, στο επίπεδο διαβίωσης των πολιτών και στην οικονομία, καθώς σε συνεργασία και με τις τοπικές επιχειρήσεις το τοπικό οικονομικό αποτέλεσμα μεγιστοποιείται.
Έχουμε ανάγκη πρόσωπα που να βλέπουν το μέλλον. Να βλέπουν την ανάπτυξη του τόπου μέσα από τις δυνατότητες των ανθρώπων του. Να συνθέτουν τις δυνάμεις του και να αξιοποιούν τα απαραίτητα χρηματοδοτικά εργαλεία.
Για όλους αυτούς τους λόγους, θεωρώ ότι ο επόμενος δήμαρχος που θα υπηρετήσει την Πάτρα πρέπει να είναι Μηχανικός. Και ο πιο κατάλληλος θεωρώ ότι είναι ο σημερινός πρόεδρος του ΤΕΕ Δυτικής Ελλάδας, ο Βασίλης Αϊβαλής και η παράταξή του «Πάτρα σπουδαία και πάλι», την οποία στηρίζω, ώστε η πόλη μας να αποκτήσει μία δυνατή και δυναμική παρουσία στο χώρο της παραγωγής και της εφαρμογής καινοτομικών τεχνολογικών λύσεων.
Θεόδωρος Τσούμπελης
Διπλ. Ηλεκτρολόγος μηχανικός
Γεν. Γραμματέας του Επιμελητηρίου Αχαΐας